2018#2 (april / mei)
Politiek & Maatschappij
cultuurkritiek
cultuurkritiek
economie
Open het gymnasium!
door David Rijser
Hoe ‘klassiek’ moeten klassieke talen in de eenentwintigste eeuw blijven? Het antwoord op die vraag hangt samen met de sociaal-culturele problematiek van onze samenleving nu. Net als elders in Europa heeft ook Nederland steeds meer te kampen met spanningen die verband houden met de integratie in onze samenleving van burgers met een culturele achtergrond in Turkije, het Midden-Oosten of Noord-Afrika.
Het masker van cool
door Annelot Prins
Als de Tweede Wereldoorlog één ding duidelijk had gemaakt, meende Norman Mailer, was het wel dat inschikkelijkheid tegenover gezag en macht levensgevaarlijk kon zijn. Annelot Prins las zijn roemruchte essay The White Negro: Superficial Reflections on the Hipster (1957), waarin hij tracht de subcultuur van ‘hipsters’ te doorgronden; jonge, eigenzinnige Amerikanen die de welvarende fifties voorzagen van broodnodige rebelse onderstroom.
- Joel Dinerstein, The Origins of Cool in Postwar America (The University of Chicago Press 2017), 541 blz.
- Susan Frainman, Cool Men and the Second Sex (Columbia University Press 2003), 224 blz.
- Shannon Winnubst, Way Too Cool: Selling Out Race and Ethics (Columbia University Press 2015), 256 blz.
- John Leland, Hip: The History (Harper Perennial 2005), 432 blz.
- Ted Gioia, The Birth (and Death) of the Cool (Fulcrum Publishing 2013), 256 blz.
Zoeken naar het verhaal voor de 21e eeuw
door Harry van Dalen
'May you live in interesting times.' Politici, beleidsmakers, wetenschappers en kunstenaars lijken bevangen door deze Chinese vloek. De eenentwintigste eeuw is nog pril, maar de grip op ‘interessante’ maatschappelijke problemen lijkt ver weg. De kredietcrisis, de eurocrisis, de Britten die voor ‘splendid isolation’ kiezen, de opkomst van Trump; de lijst kan met gemak worden uitgebreid. Populisme, nationalisme, vreemdelingenhaat, maar ook een afkeer van het kapitalisme en een voorzichtig terugkerend geloof in centrale planning doen velen terugdenken aan de jaren dertig en de oorlogsjaren. Ook toen heerste er een verwoed debat over welk systeem – kapitalisme of socialisme – de welvaart het beste zou dienen. John Maynard Keynes, die ervoor pleitte de Grote Depressie met een sterk sturende overheid te corrigeren, nam in die tijd een middenpositie in. De onzichtbare hand van de markt bleek er soms faliekant naast te kunnen zitten. Daarom moest het kapitalisme met de helpende hand van de overheid tegen de kapitalisten beschermd worden. In de jaren zeventig en tachtig sloeg dat optimistische beeld om: de keynesiaanse sturende overheid werd plots als obstakel gezien voor de economische potentie van privaat initiatief en de vrije markt.
- Wilco Boom, De neergang van de PvdA. Prominente sociaal-democraten over de crisis en de weg omhoog (Nieuw Amsterdam 2017), 288 blz.
- Kate Raworth, Donuteconomie. In zeven stappen naar een economie voor de 21e eeuw (vert. Rob Hartmans) (Nieuw Amsterdam 2017), 352 blz.
Toen & Nu
dekolonisatie
geschiedenis
geschiedenis
geschiedenis
Wij, anachronismen
door Jilt Jorritsma
Ze dachten dat hij dood was, weggestopt in het verleden. Zo stond het immers in de geschiedenisboeken geschreven. Hij sneuvelde in 1807 tijdens de Slag bij Eylau en werd tezamen met duizenden andere slachtoffers van de bloedigste veldslag van de napoleontische oorlogen begraven op de vlakten van Oost-Pruisen. Kolonel Chabert leefde alleen nog voort als een naam van vroeger, als een historisch feit. Maar vanonder een dikke laag sneeuw en de tot ontbinding overgegane lichamen van zijn lotgenoten, lukt het Chabert zich een weg naar de oppervlakte te banen. Hij herrijst uit het massagraf en staat op uit de dood. Als een spookbeeld uit het verleden – smerig, stinkend en weerzinwekkend – keert hij terug naar zijn vaderland.
- Gloria Wekker, Witte onschuld (vert. Menno Grootveld) (Amsterdam University Press 2017), 320 blz.
- Piet Emmer, Het zwart-wit denken voorbij (Nieuw Amsterdam 2018), 160 blz.
- Jan Willem Duyvendak, Thuis: Het drama van een sentimentele samenleving (Amsterdam University Press 2017), 184 blz.
- Honoré de Balzac, Kolonel Chabert (Athenaeum-Polak & Van Gennep 2017), 112 blz.
Rob Hartmans aan Geerten Waling, 26 maart 2018 (brief #1)
door Rob Hartmans
Ieder nummer kruisen Rob Hartmans en Geerten Waling de epistolaire degens over een boek dat nu eens door de een, dan weer door de ander wordt uitgekozen. Dit keer was het de beurt aan Hartmans om Waling de handschoen toe te werpen. Hun discussies beginnen steeds op papier, en woeden gedurende de maand voort op de site van de Boekengids. Lees de hele correspondentie hier. Door Rob Hartmans.
- Francesco Guicciardini, Ricordi (vert. Piet Rademakers) (Historische Uitgeverij 2017), .
- Guido van Hengel, De zieners. Toekomstvisioenen uit een verloren Europa (Ambo|Anthos 2018), .
Geerten Waling aan Rob Hartmans, 26 maart 2018 (brief #2)
door Geerten Waling
Ieder nummer kruisen Rob Hartmans en Geerten Waling de epistolaire degens over een boek dat nu eens door de een, dan weer door de ander wordt uitgekozen. Dit keer was het de beurt aan Hartmans om Waling de handschoen toe te werpen. Hun discussies beginnen steeds op papier, en woeden gedurende de maand voort op de site van de Boekengids. Lees de hele correspondentie hier. Door Geerten Waling.
- Francesco Guicciardini, Ricordi (vert. Piet Rademakers) (Historische Uitgeverij 2017), .
- Guido van Hengel, De zieners. Toekomstvisioenen uit een verloren Europa (Ambo|Anthos 2018), .
Europa’s droom
door Wim Verbaal
Europa heeft een droom die haar nooit lijkt te verlaten, zelfs niet wanneer hij omslaat in een nachtmerrie. Die droom heet de oudheid. In elke fase van haar geschiedenis grijpt ze naar die oudheid terug en telkens weer zoekt zij voor haar eigen handelen een aanknopingspunt in dat verre verleden alsof ze zich daarmee te rechtvaardigen denkt, alsof het nodig is in die antieke spiegel te kijken om zichzelf bestaansrecht te geven.
- Mariëtte Haveman & Annemiek Overbeek, Het reizende detail in de kunst van 1400 tot 1500 (Kunst en Schrijven 2016), 264 blz.
- Krishan Kumar, Visions of Empire (Princeton University Press 2017), 600 blz.
- Koen Ottenheym & Karl Enenkel, Oudheid als ambitie: de zoektocht naar een passend verleden 1400-1700 (Vantilt 2017), 352 blz.
Wetenschap & Wij
filosofie
klimaat
filosofie
sociologie
Foucault, seks en Augustinus
door Michiel Leezenberg
Deze maand verscheen in Frankrijk het vierde deel van Michel Foucaults Geschiedenis van de seksualiteit, een publicatie waar onder kenners al decennia naar uitgekeken werd. Zou dit ontbrekende deel Foucaults kritische analyse van de moderne seksualiteit met zijn bespreking van antieke levenskunst kunnen verbinden? De verwachtingen waren hooggespannen; het verschijnen van Les aveux de la chair schopte het tot hoofdthema van de boekenbijlage van Le Monde en kreeg een eervolle vermelding op de voorpagina van de krant. Speciaal voor abonnees laat Michiel Leezenberg in deze voorpublicatie uit dNBg 2018#2 zien waarom.
- Michel Foucault, Les aveux de la chair (Gallimard 2018), 448 blz.
Oog in oog met Gaia
door Dick Pels
En opnieuw beefde de Groningse aarde, op 8 januari, met een kracht van 3,4 op de schaal van Richter. Daags erna uitte de Leuvense geoloog Manuel Sintubin zijn vrees dat we, na eerdere voorspellingen van dalende seismiciteit, weer terug bij af waren. Hadden we nog wel vat op het systeem, of waren die breuken ‘een eigen leven gaan leiden’? Was er sprake van een ontkoppeling tussen gaswinning en seismische activiteit, ‘Zijn er misschien breuken die gewoon hun ding doen, bij wijze van spreken?’ (NRC Handelsblad, 9 januari 2018).
- Bruno Latour, Où atterrir? Comment s'orienter en politique (Éditions La Découverte 2017), 160 blz.
- Bruno Latour, Oog in oog met Gaia (vert. Rokus) (Octavo 2017), 432 blz.
Presocraten
door Sjoerd van Hoorn
Wat onderscheidt de filosofie precies van de andere velden van het menselijk kennen? De antwoorden daarop zijn zo veelvormig als de filosofie zelf, die dan ook niet ophoudt zich op haar eigen geschiedenis te betrekken. Sjoerd van Hoorn wil de vraag een ondubbelzinnig antwoord geven, maar om die tegenspraak te verenigen moet hij ver terug in de geschiedenis van het denken, naar de ongewisse tijd vóór Socrates.
- André Laks & Glenn W. Most (eds.), Early Greek Philosophy, Loeb Classical Library (Harvard University Press 2016), .
Osse pillenfabriek gestript
door Marjolijn Voogel
Op de dag dat De zaak Organon verscheen, twitterde Micha de Winter dat we de verkoop van Organon onder leiding van bestuursvoorzitter Hans Wijers als een ernstig economisch en sociaal delict zouden moeten beschouwen. De betrokkenheid van de hoogleraar pedagogiek bij de geschiedenis van Organon is goed te verklaren. Zijn vader, Max de Winter, werkte er in de jaren vijftig als chemicus en was nauw betrokken bij de ontwikkeling van de anticonceptiepil Lyndion. Die kwam in 1962 op de markt en werd al snel wereldwijd de meest gebruikte anticonceptiepil. Naast het later ontwikkelde anticonceptiemiddel Marvelon was dit middel een van Organons meest succesvolle producten.
- Jack Burgers & Johan Heilbron, De zaak Organon (Prometheus 2018), 264 blz.
Kunst & Literatuur
oeuvre
poëzie
roman
beeldende kunst
literatuurwetenschap
De smalle grens tussen universeel en generiek. Het oeuvre van Nobelprijswinnaar Kazuo Ishiguro
door Fiep van Bodegom
Waar schrijvers met een biculturele achtergrond de laatste jaren in hun werk steeds vaker op zoek gaan naar hun wortels, daar beweegt het oeuvre van de nieuwste winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur, Kazuo Ishiguro, zich in omgekeerde richting: zijn romans raken in toenemende mate uit deze wereld ontworteld. Fiep van Bodegom vraagt zich af of zijn werk van die ontwikkeling universeler wordt of juist steeds meer ‘generiek westers’ en daarmee steeds minder universeel.
- Kazuo Ishiguro, The Buried Giant (Faber & Faber 2015), 352 blz.
- Kazuo Ishiguro, Nocturnes: Five Stories of Music and Nightfall (Faber & Faber 2009), 240 blz.
- Kazuo Ishiguro, Never Let Me Go (Faber & Faber 2005), 304 blz.
- Kazuo Ishiguro, The Remains of the Day (Faber & Faber 1989), 272 blz.
- Kazuo Ishiguro, An Artist of the Floating World (Faber & Faber 1986), 208 blz.
- Kazuo Ishiguro, A Pale View of Hills (Faber & Faber 1982), 192 blz.
- Kazuo Ishiguro, When We Were Orphans (Faber & Faber 2000), 320 blz.
- Kazuo Ishiguro, The Unconsoled (Faber & Faber 1995), 544 blz.
Harde poëzie
door Piet Gerbrandy
Geen dichter, criticus of schoolmeester die nooit geprobeerd heeft het verschijnsel poëzie te definiëren. Intuïtief denkt iedereen wel zo’n beetje te weten wat poëzie is en hoe je een gedicht herkent, maar zodra je die intuïtie begint te formuleren blijkt geen enkele omschrijving subtiel en omvattend genoeg om de kern van het poëtische te raken. Misschien komt dat doordat poëzie een verzamelnaam is voor een veelheid aan tekstuele fenomenen die, zoals Wittgenstein het zou zeggen, hoogstens familie van elkaar zijn, zodat niet alle gedichten dezelfde trekken gemeen hebben. Een epos is iets anders dan een lierzang, een prozagedicht is geen limerick, Sappho en Cornelis Bastiaan Vaandrager waren duidelijk niet met hetzelfde bezig.
- René Char, Woede en mysterie / Fureur et mystère (vert. Anno Lampe) (IJzer 2017), 464 blz.
De nieuwe leegte: over moederschap en het lichaam
Augustus 2016, New York City. Mijn dochter is vijftien maanden oud. Ze wankelt enthousiast door de sproeiers in de speeltuin in Tompkins Square Park. De zon brandt. Ik zie hoe mijn vriendin Julia met mijn kind speelt. Ze is hier zoveel beter in dan ik, denk ik. Zoveel natuurlijker. Julia wil al heel lang een kind. In haar eentje. De intra-uteriene inseminaties zijn inmiddels al op twee handen te tellen. Elke paar maanden een behandeling, al bijna twee jaar. Vergeleken met die van haar, was mijn weg naar het moederschap veel minder een kwestie van wachten, hopen en plannen. Ik heb het ‘zomaar’ laten gebeuren, onbevreesd voor wat het leven mij zou kunnen geven. Ik was er klaar voor, dacht ik. Vandaag word ik zevenendertig. Enigszins ongerust volg ik Julia en mijn dochter over het houten klimrek en vraag ik me af of het moederschap ooit ‘natuurlijk’ zal aanvoelen. Of klopt de verwachting niet dat je moeiteloos zou kunnen veranderen van niet-moeder in moeder? En toch – hoelang gaat dit nog duren, dit schurende gevoel van onvermogen?
- Belle Boggs, The Art of Waiting: On Fertility, Medicine, and Motherhood (Graywolf Press 2016), 256 blz.
- Maggie Nelson, Bluets (Jonathan Cape 2017), 112 blz.
- Bregje Hofstede, De herontdekking van het lichaam. Over de burn-out (Cossee 2016), 96 blz.
- Sarah Manguso, Ongoingness: The End of a Diary (Graywolf Press 2015), 104 blz.
- Rivka Galchen, Little Labors (New Directions 2016), 80 blz.
- Sarah Manguso, 300 Arguments (Graywolf Press 2017), 90 blz.
Een kleine geschiedenis van de streetart
door Claudia Cosma
U kent hem waarschijnlijk niet, maar een van de meest toonaangevende kunstenaars van dit moment is Alexandre Farto, vooral bekend onder zijn pseudoniem ‘VHILS’. VHILS is street artist. Ooit begonnen als graffitispuiter in een voorstad van Lissabon en academisch gevormd aan de Byam Shaw School of Art in London, ontwikkelde Farto het afgelopen decennium een revolutionaire nieuwe techniek en introduceerde die over de hele wereld in het straatbeeld. Farto spuit of schildert zijn portretten niet op muren, hij kerft ze erin – soms met beitel en hamer, soms met handdrilboor, een enkele keer zelfs met dynamiet. In plaats van iets aan te brengen op een muur krabt, hakt en boort hij er lagen posters, vuil, gips en steen af. In zijn werk op papier hanteert hij eigenlijk hetzelfde principe: hij bijt er met zuren lagen uit om tot een afbeelding te komen. Door Claudia Cosma.
- Banksy, Wall and Piece (Century 2005), 207 blz.
- Dieter Buchhart, Eleanor Nairne & Lotte Johnson, Basquiat: Boom for Real (Prestel 2017), 280 blz.
- Kees Kamper, #StreetArt Amsterdam (Uitgeverij Bas Lubberhuizen 2017), 288 blz.
De plooien van de historische kritiek
door Jürgen Pieters
Wat is kritiek?’ ‘Wass heisst Kritik?’ ‘What is criticism?’ In het Frans krijgt het absolute gewicht van de vraag iets lichts – zeker in het Frans van Roland Barthes, die zijn schrijvende leven lang niets anders heeft geprobeerd dan de kwestie zo goed mogelijk te doorgronden. Door Jürgen Pieters.
- Roland Barthes, Essais critiques (Seuil 1964), 288 blz.
- Roland Barthes, Sur Racine (Seuil 2014), 176 blz.
- Frans-Willem Korsten, A Dutch Republican Baroque: Theatricality, Dramatization, Moment and Event (Amsterdam University Press 2017), 248 blz.