Uit ons archief: Archetype en utopie van de waterstad (inl. en vert. Linda Pennings)
Turijn, Parijs, Rome, New York. Dat waren de steden van Italo Calvino, de steden van zijn leven, zijn gedachten en zijn verhalen. Calvino (1923–1985) was gefascineerd door steden. Maar meer nog was hij gefascineerd door de stad: de stad van voorbije tijden of de stad van ongekende mogelijkheden, de stad die niet bestaat of die juist overal onder het oppervlak schuilt, de stad als onontwarbare kluwen of als kristallijne geometrie; elke stad, kortom, die tot de verbeelding spreekt. De stad die meer dan elke andere zijn verbeelding prikkelde was Venetië.