Open verledens en helende oermoeders: over historische fictie na 1994
Romans scheppen nieuwe werelden, en historische romans al helemaal. Het lijkt misschien een paradox dat er juist na 1994 – de eerste democratische verkiezingen in Zuid-Afrika – weer meer romans verschijnen die zich richten op de vroege jaren van de Kaap onder Nederlands bestuur, dus vanaf de aankomst van Jan van Riebeeck in 1652. Maar anders dan voorheen is de hoofdpersoon nog maar zelden een heroïsche Europeaan of dappere koloniale ontdekkingsreiziger. Terwijl Nelson Mandela de iconische rol van verbindende vader in het nieuwe Zuid-Afrika vervult, valt in de historische romans vanuit wit-Afrikaanse hoek – onder heel veel meer – de aandacht voor een inheemse oermoeder op.