‘Deservingness’ in een meritocratische samenleving
De Victorianen spraken ooit als eersten van ‘the deserving versus the undeserving poor’. De ‘deserving poor’, dat zijn de harde werkers, de ongelukkigen, de pechvogels vol goede intenties die meer tegenspoed op hun pad hebben gekregen dan zij eigenlijk zouden verdienen. De ‘undeserving poor’ daarentegen, dat zijn de luilakken, de lapzwansen, de nietsnutten die hun precaire situatie aan niets dan zichzelf te wijten hebben en daarom ons mededogen niet waard zijn. Maar wat denken we dan eigenlijk dat dat is, ‘verdienen’?