Shakespeare, Bredero, Rembrandt: het theater van de hartstochten in de zeventiende eeuw
Zonder veel overdrijving kun je de zestiende en zeventiende eeuw het tijdperk van de zintuigen noemen. Toch werd de werking van de waarneming en het oordeelsvermogen in deze tijd als een groot probleem ervaren. Daarin hadden literatuur en schilderkunst een sleutelrol. Aan de hand van Shakespeare, Bredero en Rembrandt zet René van Stipriaan in zijn Gouden Eeuw-lezing uiteen hoe hartstochten in staat zijn om een gezond brein te corrumperen, en de zintuigen als een vervormend brandglas te laten werken.