2021#2 (april / mei)
Toen & Nu
politiek
politiek
oudheid
geschiedenis
De ontheemde erfenis van een burgerlijk revolutionair
door Daniël Boomsma
De Hans van Mierlo zoals we die ontmoeten in Hubert Smeets’ recent verschenen biografie is zowel een exponent van de culturele omslag van de jaren zestig als autonoom democratisch hervormer. Als geen ander bracht Van Mierlo het partijpolitieke landschap in beweging door verfrissend achteloos de vanzelfsprekendheid ervan te bevragen. Van die erfenis lijkt weinig over in het D66 van 2021, schrijft Daniël Boomsma. (Deze bespreking is onderdeel van het tweeluik 'Hubert Smeets' Van Mierlo: de man en de politicus'. Lees hier de bespreking van Thijs Kleinpaste.)
- Hubert Smeets, Een wonderbaarlijk politicus: Hans van Mierlo, 1931-2010 (De Bezige Bij 2021), 608 blz.
Hamlet in de politiek: authenticiteit en twijfel als strategie
door Thijs Kleinpaste
Hans van Mierlo leek soms populairder op links dan binnen zijn eigen partij. Echt opmerkelijk is dat niet, schrijft Thijs Kleinpaste. Als Hans van Mierlo al een politiek leider was, dan een volstrekt atypische. Ogenschijnlijk weinig geïnteresseerd in de eigen partijbelangen, was de D66-leider meer beschouwer dan deelnemer van het politieke spel dat hij zo scherp overzag – vaak tot ergernis van zijn collega's. (Deze bespreking is onderdeel van het tweeluik 'Hubert Smeets' Van Mierlo: de man en de politicus'. Lees hier de bespreking van Daniël Boomsma.)
- Hubert Smeets, Een wonderbaarlijk politicus: Hans van Mierlo, 1931-2010 (De Bezige Bij 2021), 608 blz.
Poëzie als het geluid van een krekel: Stephanie Burts imitaties van Callimachus
door Jip Lemmens
Zonder Callimachus geen literaire grootheden als Vergilius of Ovidius. De Griekse dichter was ‘your favorite ancient poet’s favorite poet’, maar de kans is groot dat de gemiddelde poëzieliefhebber hem niet kent. De recente bundel vertalingen van Stephanie Burt werpt een verfrissende blik op een te lang genegeerde dichter, aldus classicus Jip Lemmens.
- Stephanie Burt, After Callimachus: Poems (Princeton University Press 2020), 202 blz.
- , (2021#2 ), .
De Spaanse Burgeroorlog: een waarheid van vlees en bloed
door Berthold van Maris
Falangisme, heldenmoed, en eindeloze gesprekken in bars en restaurants – Berthold van Maris onderzoekt feit en fabel over de Spaanse Burgeroorlog. In twee recent vertaalde ‘romans’, de een klassiek, de ander nieuw, treedt de geleefde werkelijkheid van die verscheurde tijd op verschillende manieren naar voren.
- Javier Cercas, De koning van het schimmenrijk (vert. Jos den Bekker) (De Geus 2020), 320 blz.
- Arturo Barea, De slag: Madrid tijdens de Spaanse Burgeroorlog (vert. Roland Fagel) (Schokland 2019), 420 blz.
Politiek & Maatschappij
geschiedenis
technologie
feminisme
feminisme
democratie
publieke ruimte
Conservatisme in Amerika: van Reagan naar Trump
door Ronald Havenaar
Onder Reagan beleefde het Amerikaanse conservatisme een wederopstanding die tot de dag van vandaag voortduurt. Of zit het anders? Want hoewel Trump het uitvloeisel was van die opleving, was zijn beleid vaak strijdig met de reagonomics van de jaren '80 en het neoconservatieve beleid erna. Ronald Havenaar beschouwt de politieke nalatenschap en ontwikkeling van veertig jaar conservatief gedachtengoed en -beleid in de Verenigde Staten en vraagt: vormt het trumpisme een voortzetting of een breuk met het conservatieve verleden?
- Peter Baker & Susan Glasser, The Man Who Ran Washington: The Life and Times of James Baker III (Doubleday 2020), 720 blz.
- Rick Perlstein, Reagenland: America's Right Turn 1976-1980 (Simon & Schuster 2020), 1120 blz.
- Andrew J. Bacevich, American Conservatism: Reclaiming an Intellectual Tradition (The Library of America 2020), 672 blz.
- Stephan Bierling, America First: Donald Trump im Weissen Haus. Eine Bilanz (C.H. Beck 2020), 271 blz.
Influencers zijn geen leugenaars, maar keiharde zakenvrouwen
door Charlotte Remarque
De influencers die Doortje Smithuijsen opvoert in Gouden bergen zijn geen half-mensen, half-algoritmen, schrijft Charlotte Remarque, maar berekenende zakenvrouwen. Het beeld van de internetpersona als egomaniakaal klopt dan ook niet. Sociale media zijn er niet slechts om te zenden, maar vormen het zelf ten opzichte van het digitale juist in wederkerigheid, lijkt Smithuijsen de lezer mee te willen geven.
- Doortje Smithuijsen, Gouden bergen: portret van een digitale generatie (De Bezige Bij 2020), 224 blz.
De oorverdovende stilte na het #MeToo-moment
door Annelot Prins
Als #MeToo iets duidelijk maakt is het dat met ieder verhaal dat naar buiten komt er een beetje eelt van de ziel verdwijnt. Maar in een cultuur waarin benoemen en bespreken als maatschappelijk waardevol gezien wordt, bestaat het gevaar dat het delen van een verhaal als ultieme bevrijding gaat gelden. Bovendien worden niet alle stemmen die zich uitspreken gehoord, schrijft Annelot Prins naar aanleiding van drie boeken over het onderwerp. Het toont het zorgelijke gebrek aan analyse van de sociaal-maatschappelijke context waarin deze ervaringen plaatsvinden — komen we ooit voorbij het individuele verhaal?
- Alison Phipps, Me, Not You: The Trouble With Mainstream Feminism (Manchester University Press 2020), 216 blz.
- Roxane Gay, Not That Bad: Dispatches from Rape Culture (Harper Perennial 2018), 368 blz.
- Karen Boyle, #MeToo, Weinstein and Feminism (Palgrave Macmillan 2019), 133 blz.
De slet neemt het woord
door Tessel Veneboer
Om als vrouw te krijgen wat je wilt, moet je je als man gedragen, aldus de controversiële Franse succesauteur Virginie Despentes in haar furieuze essay King Kong Théorie (2006), waarvan onlangs een nieuwe Engelse editie verscheen. Despentes spaart niets of niemand met haar grafische beschrijvingen van seks en geweld – vooral zichzelf niet. Haar essay ageert tegen de beperkingen die vrouwen opgelegd krijgen, maar draait vooral over het onvermogen om vrouwelijk te (mogen) zijn. King Kong Théorie is daarmee een essentiële tekst binnen de Franse feministische canon, schrijft Tessel Veneboer.
- Virginie Despentes, King Kong Theory (vert. Frank Wynne) (Fitzcarraldo 2020), 176 blz.
Commons tegen kapitalisme
door Thijs Lijster
Oorspronkelijk waren de ‘commons’ (‘meenten’) gemeenschappelijk beheerde graaslanden, bossen, watervoorzieningen en visgronden. Tegenwoordig omvat het begrip ook de kennis, cultuur en informatie die we met elkaar delen, met name in de digitale sfeer. De commons zijn een cruciaal emancipatoir begrip voor hedendaags links, schrijft filosoof Thijs Lijster. Maar te vaak worden de meenten tegenover de staat gezet, terwijl de meenten de staat net zozeer nodig hebben als andersom.
- Pierre Dardot & Christian Laval, Common: On Revolution in the 21st Century (vert. Matthew MacLellan) (Bloomsbury 2019), 496 blz.
- Silvia Frederici, Re-Enchanting the World: Feminism and the Politics of the Commons (PM Press 2018), 256 blz.
- Erik Olin Wright, How to Be an Anticapitalist in the 21st Century (Verso 2019), 176 blz.
Het HipHopHuis en de Cultuurnota 2021-2024: Cultuur voor iedereen?
door Caterine Baeten
Dat het Rotterdamse HipHopHuis een plek kreeg in de Basisinfrastructuur (BIS) is een unicum voor een organisatie met wortels in de hiphopcultuur. Er is werk aan de winkel voor de voortrekkers van het HipHopHuis, Aruna Vermeulen, Leal van Herwaarden en Sheree Lenting. Caterine Baeten sprak met hen over het ingewikkelde veld van landelijke en stedelijke cultuurnota’s en de uiteenlopende opvattingen over hiphopcultuur en urban arts in Nederland.
Kunst & Literatuur
oeuvre
roman
schrijvers over schrijvers
literatuurwetenschap
boekencultuur
biografie
roman
De zomer dat we Wit-Rusland leerden kennen (dankzij de literatuur)
door Franka Hummels
In Wit-Rusland drukt dictator Aleksandr Loekasjenko demonstraties tegen zijn bewind gewelddadig de kop in. Die repressie stelt geëngageerde Wit-Russische schrijvers, met als bekendste voorbeeld Nobelprijswinnaar Svetlana Alexijevitsj, voor een dilemma: spreek je jezelf uit, of slik je je stem in? Journalist en Wit-Ruslandkenner Franka Hummels bespreekt de precaire positie waarin Alexijevitsj en andere schrijvers zich in bevinden in hun poging om zich te verzetten.
- Svetlana Alexijevitsj, De laatste getuigen: kinderen in de Tweede Wereldoorlog (vert. Jan Robert Braat) (De Bezige Bij 2018), 256 blz.
- Svetlana Alexijevitsj, De oorlog heeft geen vrouwengezicht (vert. Jan Robert Braat) (De Bezige Bij 2016), 384 blz.
- Svetlana Alexijevitsj, Wij houden van Tsjernobyl: een kroniek van de toekomst (vert. Arjen Uijterlinde & Jos Vonhoff) (De Bezige Bij 2016), 320 blz.
- Svetlana Alexijevitsj, Het einde van de rode mens: leven op de puinhopen van de Sovjet-Unie (vert. Jan Robert Braat) (De Bezige Bij 2015), 480 blz.
- Julia Cimafiejeva, Zirkus: Gedichte (vert. Thomas Weiler & Tina Wünschmann) (edition.fotoTAPETA 2019), 96 blz.
De tijd op de hielen: Ali Smith en de geesten van Brexit past, present and future
door Selma Franssen
Ali Smiths seizoenskwartet gaat evenzeer over wat er wordt onthuld in de nasleep van Brexit als over hoe het zover heeft kunnen komen. Smith fictionaliseert zo de gebeurtenissen van onze tijd terwijl ze nog bezig zijn, schrijft Selma Franssen. Het expressionisme in haar schrijven brengt ons daarmee dichter bij de absurditeit van de huidige maatschappij dan realisme.
- Ali Smith, Zomer (vert. Karina van Santen & Martine Vosmaer) (Prometheus 2020), 368 blz.
- Ali Smith, Herfst (vert. Karina van Santen & Martine Vosmaer) (Prometheus 2018), 237 blz.
- Ali Smith, Winter (vert. Karina van Santen & Martine Vosmaer) (Prometheus 2018), 240 blz.
- Ali Smith, Lente (vert. Karina van Santen & Martine Vosmaer) (Prometheus 2019), 304 blz.
Neppe mensen tussen de tanden spugen
door Pieter Kranenborg
‘Schrijvers over schrijvers’, de titel van een reeks waarin Nederlandse literair auteurs schrijven over een volgens hen Heel Goed Nederlands Boek. Deze keer herleest Pieter Kranenborg Merijn de Boer, wiens werk de sluier van de schijn van het gewone leven optilt om te laten zien wat eronder zit: de rare, vieze wezens die we eigenlijk zijn — die brave mensen.
- Merijn de Boer, De saamhorigheidsgroep (Querido 2020), 400 blz.
- Merijn de Boer, Nestvlieders (Querido 2017), 208 blz.
Het Venetië van Proust: wankele stappen op onzekere grond
door Manet van Montfrans
De ‘madeleinescène’ in Marcel Prousts zevendelige romancyclus À la recherche du temps perdu — waarin de auteur het onderscheid maakt tussen willekeurige en onwillekeurige herinnering — werd een van de beroemdste passages uit de wereldliteratuur. Minder bekend is dat Proust zijn theorieën over subjectiviteit en de werking van het geheugen ontleende aan de Franse empirische psychologie, laat Proust-kenner Manet van Montfrans zien in haar bespreking van het nieuwe boek van literatuurwetenschapper Edward Bizub.
- Edward Bizub, Faux pas sur les pavés, Proust controversé: suivi de Beckett et Quignard à contre-pied (Classiques Garnier 2020), 469 blz.
Tjokvol stemmen
Afrolit wil 'de veerkracht en verbeelding van Zwarte schrijvers' etaleren, zeggen de samenstellers. Dat schept hoge verwachtingen en die worden niet altijd waargemaakt, schrijft Simone Atangana Bekono. Maar juist wie de bundel leest zonder programma zal er veel rijkdom en verrassingen in vinden.
- Dalilla Hermans & Ebissé Rouw (reds.), AfroLit: moderne literatuur uit de Afrikaanse diaspora (Pluim 2020), 184 blz.
Sylvia Plath: de vermenselijking van de mythe
door Nadia de Vries
Vaker dan over haar poëzie heeft men het over de mythe rond de tragische dood van Sylvia Plath. Nadia de Vries bespreekt de eerloze mythevorming rondom de auteur en leest Heather Clarks recente biografische bespreking van Plath, die belooft de dichteres uit de schaduw te halen.
- Heather Clark, Rode komeet: Het korte leven en de vlammende kunst van Sylvia Plath (vert. Bart Gravendaal e.a.) (De Arbeiderspers 2020), 1152 blz.
Hoeders van het woord: over djeli’s, diaspora en de hele waarheid
door Vamba Sherif
Het waren de djeli’s of ‘hoeders van het woord’ die de geschiedenis en gebruiken van Afrika 'schreven' en haar meenamen naar de diaspora. Hun ambachtelijke zorgvuldigheid en taalbeheersing klinkt ook nu nog door, in bijvoorbeeld de jazz, spoken word en rap. Vamba Sherif leest Camara Laye's roman De hoeders van het woord en ontwaart een derde lijn, die van onbevreesd waarheidsspreken.
- Camara Laye, Le maître de la parole (Plon 1978), 314 blz.
- Camara Laye, Le Regard du roi (Plon 1954), 254 blz.
Wetenschap & Wij
wetenschapsbedrijf
biologie
wetenschapsbedrijf
filosofie
Haber, Heisenberg, Grothendieck, en hoe we de wereld niet begrijpen
door Jeanine Daems
Benjamín Labatuts roman Het blinde licht geeft handen en voeten aan de wetenschappelijke ontwikkelingen van de twintigste eeuw. Uitvindingen van grote wetenschappers als Frits Haber hebben immers twee kanten: ze brachten de mensheid zowel vooruit als dichter bij de afgrond. Jeanine Daems schrijft over de fictieve insteek van Labatuts en bespreekt de onmetelijke gevolgen van een vaak onbegrijpelijke wetenschap.
- Benjamín Labatut, Het blinde licht (vert. Peter Valkenet) (Atlas Contact 2020), 224 blz.
Aandacht voor de afweer
door Renée van Amerongen
Betere reclame dan een pandemie kan de immunologie zich wellicht niet wensen: het legt bloot aan welke cruciale kennis het nog ontbreekt. Het vakgebied heeft namelijk een marketingprobleem, leest Renée van Amerongen in twee toegankelijke boeken over het afweersysteem. Achter al die nietszeggende afkortingen zitten namelijk allerhande spannende eiwitten, een fascinerend samenspel.
- Matt Richtel, An Elegant Defense: The Extraordinary New Science of the Immune System: A Tale in Four Lives (William Morrow 2020), 2020 blz.
- Daniel M. Davis, Immuun (Nieuwezijds 2020), 288 blz.
Een groot verhaal voor het tijdperk van patronen: over Rens Bods geschiedenis van menselijke kennis
door Stephan Besser
In Een wereld vol patronen beschouwt Rens Bod de wetenschap als een voortdurende zoektocht naar regelmatigheden. Daarbij neemt hij afstand van de kunstmatige grenzen tussen disciplines – de patronen die hij blootlegt houden zich daar immers toch niet aan. Bod bewijst de jonge discipline van de 'history and philosophy of knowledge' daarmee een grote dienst, zegt Stephan Besser, maar over de fundamentele vraag of (objectieve) patronen werkelijk ooit vooraf kunnen gaan aan (subjectieve) aannames zijn we nog niet uitgepraat.
- Rens Bod, Een wereld vol patronen: de geschiedenis van kennis (Prometheus 2019), 480 blz.
‘Een paradoxaal maar onvermijdelijk gevolg’: Jacques Derrida en de filosofische traditie
door Roelof ten Napel
Derrida's Marges van de Filosofie verschijnt krap vijftig jaar na de oorspronkelijke Franse publicatie in een grondig herziene vertaling van Ger Groot. Nu de auteur en diens bedoelingen sinds zijn dood werkelijk afwezig zijn, valt er nog steeds betekenis te ontwaren in dit hoofdwerk uit de deconstructivistische traditie. Maar, welke dan, en wat zegt Derrida dan wel, vraagt Roelof ten Napel zich af.
- Jacques Derrida, Marges van de filosofie (vert. Ger Groot) (Boom 2019), 480 blz.